بَخون خوشرو؛ فراتر از یک قطعه موسیقایی - جعبه مهر

در کنار زیبایی ها و جاذبه های فنی و تکنیکی این اثر که آن را به قطعه ای گوش نواز و خاطره انگیز تبدیل نموده است، قدرشناسی و به جا آوردن حق شاگردی و استادی در این اثر به طور برجسته ای خودنمایی می نماید که ارزش آن را چندین برابر بیشتر از یک اثر صرف موسیقایی نموده است. شعبان نادری رجه (کوهیار سوادکوهی) شاعر توانمند تبری سرای مازندرانی در این اثر به قدر کفایت و نهایت احترام، رسم استاد و شاگردی را به جا آورده و در ابیاتی زیبا و از دل برآمده که بیشتر به دعا برای سلامتی استاد شباهت دارد، پایه ای برای فراوری یک اثر موسیقایی ارزشمند ایجاد کرد.

نادری را سال هاست می شناسیم. از اوایل دهه 70 که از سفره موسیقی استاد بهره مند شدم تا امروز وی را در کنار استاد دیده ام. از زمانی که دانشجویان مازندرانی در شهرهای مختلف کشور، برنامه ای تدارک می دیدند و از عمو خوشرو دعوت می کردند تا برایشان هنرنمایی کند، نادری همراه ایشان بود. استاد خوشرو هم با ذوق و هوش سرشارش همواره به دنبال بهترین و اصیل ترین کلام مازندرانی بود تا اندیشه های والای هنر بومی ما را جلوه گری کند و چه اشعاری بهتر و زیباتر از کلام شعبان نادری؟

• انتشار آلبوم های موسیقی

ده ها کاست و ده ها کنسرت از استاد خوشرو که بر پایه شعرهای شاعر کوهستان های سوادکوه راسخ و برنامه ریزی شده گواه است که ظرفیت شعری نادری بی نهایت و نامحدود است؛ اشعاری که گاه آنقدر اصالت و قدمت دارند که با خواندن یا شنیدنشان انگار صفحه تاریخ این سرزمین را کنار زده ای و از اعماق قرون این شعرها را می شنوی. هزار سال درد و رنج اهالی کوهستان، هزار سال زندگی اجتماعی، مشاغل، شادی و غم، درخت و پرنده، سبزه زار و شالیزار آنچنان در قالب واژه در جان شعری نادری رسوخ نموده که شعرهایش به بخشی از فرهنگ و اصالت مازندران پیوند خورده است.

• شعر نادر با صدای عمو

استاد خوشرو که هواداران عمو صدایش می زنند، برخی از کارها و شعرهای نادری را آنچنان قوی و در اوج می داند که بارها با شنیدن آن، اشک ریخته و برخی از این دوبیتی ها را اوج شعر مازندران اعلام نموده است. در روزهایی که استاد خوشرو در بستر بیماری است و درد بر پیکره ایشان مستولی شده بارها از نادری خواسته شده تا به عنوان شاگرد به همراه دوستان به عیادت ایشان برود و وی با به جا آوردن حداقل عیادت، همواره عنوان می نماید که نباید در این شرایط مزاحم استاد شویم. نادری بر این باور است که شاید استاد دلش نخواهد هوادارانش او را در این شرایط ببینند و خاطرات خوش آنان دستخوش تغییر گردد.

• شعر آخر

این شاعر می گوید: نمی خواهم چهره اسطوره موسیقی مازندران را بی رمق ببینم. دلم می خواهد صورت مردانه و تاریخی استاد برای همواره در ذهنم ماندگار گردد. شعر آخر این هنرمند گواه همین نگرش اوست. شروع کار با یادآوری دوبیتی معروف چاربیداری حال شروع می گردد و چه زیبا حال و احوال استاد را نشان می دهد. نادری که با هدایت استاد عبدالله خوشرو برادر استاد خوشرو به ایشان معرفی گردید، همواره قدردان عموخوشروی موسیقی مازندران بوده که با خوانش شعرهایش، جانی تازه به وی بخشیده است.

• دل مردم؛ خانه شاعر

شعبان نادری رجه از مفاخر ادبی مازندران-که شاید برخلاف بسیاری از هم صنف هایش، در جمع ها و گروه ها و انجمن ها حضور پیدا نمی نماید-در دل مردم جای دارد. اشعارش از کوه تا دشت، از مراتع مازندران تا دریا و حتی در برخی از استان ها ورد زبان است. برخی از دوبیتی ها و رباعی هایش شکل ضرب المثل به خود گرفته است و خیلی ها فکر می نمایند این اشعار، از صدها سال پیش مانده است؛ در حالی که شاعر این شعرها، در کنارمان حضور دارد و همه افتخارش این است که شعرهایش در کف جامعه و بر زبان خبرنگارانانش جاری است.

نادری با سرودن شعر بَخون خوشرو که با صدای گرم و زیبای اکبر رستگار همراه بود، نشان داد در وادی هنر قدردان استاد و معلم خود است. صدای استاد خوشرو با اشعار نادری سال هاست گرمابخش فضای موسیقایی و زندگی اهالی این دیار است. در روزهایی که مازندران از نبود شاعران بومی سرای قدرتمند رنج می برد و آثار منتشر شده در حد و اندازه های فرهنگ ما نیست، خواندن شعرهای وی برای علاقه مندان به فرهنگ این مرز و بوم موهبت است.

دور زمین: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور ارزان، تور لحظه آخری، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه